Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έφτασε στην κορυφή του κόσμου όταν έδιωξε τον Έλληνα από μέσα του.
Του Νίκου Παπαδογιάννη στο “Το Κουτί της Πανδώρας”
Όταν η Φανή Χαλκιά κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 400μ με εμπόδια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, με μία φρενήρη κούρσα που τρέλανε τα ανυποψίαστα χρονόμετρα, έσπευσε στα μικρόφωνα και λέρωσε τους αιθέρες με μία αλησμόνητη δήλωση περί της ανωτερότητας του ελληνικού DNA: «Οι Ελληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους δεύτερους. Εμείς είμαστε για την κορυφή. Το έχουμε στα κύτταρά μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο». ‘Ο,τι του Φανή, του λωλοστεφανή.
Μεθυσμένοι από την ευφορία των ημερών, οι αιθεροβάμονες έσπευσαν να τη χειροκροτήσουν, χωρίς ενδεχομένως να αντιλαμβάνονται την υποδόρια ένεση ρατσισμού. Οι κυνικοί κάγχασαν, υπογραμμίζοντας ότι κανένας αθλητής στον κόσμο δε βελτιώνει την επίδοσή του κατά 3-4 δευτερόλεπτα με μοναδικό εφόδιο τα γαλανόλευκα γονίδια και τα ελληνορθόδοξα κύτταρα. Ο αθλητισμός έχει τον τρόπο του να συνδυάζει ρομαντισμό με κυνισμό, αθωότητα με καχυποψία, αρχαίο πνεύμα αθάνατο με ακραίο μακιαβελλισμό, αγνότητα με ρατσισμό.
Το σκεπτόμενο κομμάτι της κοινωνίας απέστρεψε το βλέμμα μετά βδελυγμίας, αλλά τα πλήθη φώναξαν «Κεντέρης-Κεντέρης» αποθεώνοντας τον πρωταγωνιστή του σκανδάλου, ενώ το DNA της Χαλκιά γέννησε τη Βούλα Παπαχρήστου. Μπορεί να μην υπήρχε Χρυσή Αυγή το 2004, υπήρχε όμως το σπέρμα της, στην κοιμώμενη και εθνικά υπερήφανη κοινωνία. Και ο Βασίλης Τσιάρτας, με μετάλλιο πρωταθλητή Ευρώπης στο φουσκωμένο από εθνική ανάταση στήθος.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το παραλήρημα της Χαλκιά έγινε επίσημη γραμμή του ελληνικού κράτους, με φορέα όχι τον πρωθυπουργό – τουρίστα Μητσοτάκη, που στο κάτω κάτω έχει κόμμα γεμάτο χουντικούς και σταγονίδια, αλλά τον αγλαό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Σαρξ εκ σαρκός της παλαιοκομματικής Δεξιάς, για να μη ξεχνιόμαστε, ο Προκόπης Παυλόπουλος βγήκε και δήλωσε ότι ο θρίαμβος του Στέφανου Τσιτσιπά στο Λονδίνο «απέδειξε τι σημαίνει Ελλάδα και τι σημαίνει πραγματικός Έλληνας». Έκλεινες τα μάτια και νόμιζες ότι άκουγες τον Παττακό με περούκα. Λευκή, φυσικά.
Ο επικίνδυνος εθνικιστικός δεκάρικος του ΠτΔ δεν μπορεί να θεωρηθεί αυθόρμητη έκρηξη ψωροπερηφάνειας, όπως ο αντίστοιχος της εκστασιασμένης και καταϊδρωμένης Χαλκιά, που αργότερα πιάστηκε ντοπέ. Οι δηλώσεις του Πρώτου Πολίτη περνούν από κόσκινο πολιτικής ορθότητας και δεν εκτοξεύονται κουτουρού σαν τις άστοχες μπαλιές του Καλοβελώνη, του Μπαβέλα και των άλλων, όχι πραγματικών Ελλήνων υποθέτω, προκατόχων του Τσιτσιπά.
Είναι προφανές, ότι ο Παυλόπουλος εννοεί μέχρι κεραίας αυτά που ξεστόμισε. Πιστεύει ακράδαντα και το διατυμπανίζει, ότι ο Έλληνας είναι ανώτερος από τους κουτόφραγκους, που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς κερδίζαμε τάι-μπρέικ. Στον τόπο όπου κάνουν κουμάντο οι λωλοστεφανήδες, ήταν θέμα χρόνου να σπάσει ο καθρέφτης και να βλέπουμε το είδωλό μας παραμορφωμένο. Οι μορφωμένοι δεν μένουν πια εδώ.
«Εμείς έχουμε τον Τσιτσιπά, εσείς κρατήστε τον Αντετοκούνμπο», ξεσπάθωσαν στο διαδίκτυο οι ψηφοφόροι της, όχι και τόσο σοβαρής τελικά, «σοβαρής Χρυσής Αυγής». Μετάφραση, από τα κάφρικα στα ελληνικά: χάρισμά σας ο μαύρος μετανάστης, εμείς είμαστε με τον δίμετρο εκπρόσωπο της άριας φυλής. Λες και υπάρχουν πολλοί «γνήσιοι Έλληνες» ξανθοί, όμορφοι και λαμπεροί σαν τον Στέφανο.
Για την ιστορία, ο Τσιτσιπάς έχει μητέρα Ρωσίδα, ενώ ο παππούς του έπαιζε ποδόσφαιρο στην Εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ, με την οποία κατέκτησε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. «Ο Στέφανος είναι μεγαλωμένος με σοβιετική πειθαρχία», τόνισε σε ανύποπτο χρόνο η μαμά του. Ο θόρυβος που ακούτε είναι από τα «φιλελέ» μέσα ενημέρωσης, που πασχίζουν να θάψουν αυτή τη δήλωση όπως η γάτα της ακαθαρσίες της.
Ο υπέροχος Τσιτσιπάς δεν είναι ο μόνος, που έφτασε ψηλά με …νοθευμένο dna. Οι Αντετοκούνμπο γεννήθηκαν από γονείς Νιγηριανούς, ο Σπύρος Γιαννιώτης έχει μάνα Αγγλίδα, ο Εμμανουήλ Καραλής μητέρα από την Ουγκάντα, ο Κρίστιαν Γκολομέεβ γονείς Βούλγαρους. Ας μην ανοίξουμε συζήτηση και για όσους γαλουχήθηκαν σε άλλη χώρα όπως ο Γκάλης και ο Πύρρος ή για υιοθετημένους σαν τον Ηλία Ηλιάδη ή και για εκείνους που ζουν στο εξωτερικό σαν την Κατερίνα Στεφανίδη.
Χρειάζεται αριθμομηχανή για να μετρηθούν τα Ολυμπιακά, Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά μετάλλια της παραγράφου που μόλις διαβάσατε. Τα πανηγυρίσαμε έξαλλα, βεβαίως, αφού πάνω στο βάθρο δεν υπάρχει ελληνόμετρο.
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έγινε αυτός που έγινε όχι μόνο χάρη στο «απαράμιλλο ταλέντο και την αδάμαστη θέληση» για την οποία μίλησε ο Παυλόπουλος, αλλά και επειδή ζει στο εξωτερικό 11,5 μήνες τον χρόνο, αποφεύγοντας το χτικιό της νέας Ελλάδας. Ουσιαστικά, έρχεται στην πατρίδα του μόνο για διακοπές και για να δει τα αδέρφια του.
Κατέκτησε τον κόσμο όταν έριξε μαύρη πέτρα πίσω του και χτύπησε κατακούτελα τους αγράμματους βλάκες που αναζητούν στη ρακέτα του ψήγματα εθνικής υπερηφάνειας και τους κομπλεξικούς που έσπευσαν να τον βαφτίσουν «πυροτέχνημα» και «τελειωμένο» όταν υπέστη 3-4 ήττες στα μισά της χρονιάς.
Με τους θριάμβους του στο Λονδίνο και αλλού, απέδειξε το ακριβώς το αντίθετο από αυτό που υποστήριξε ο Πρόεδρος της ταλαίπωρης Δημοκρατίας μας. Προοδεύει με ραγδαίους ρυθμούς όποιος βρίσκει τρόπους για να διώξει από μέσα του την οπισθοδρομική Ελλάδα του 21ου αιώνα και τον αντιδραστικό νεοέλληνα. Όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο καλά.
